Kunst als houvast # 1

Op de voorgrond van dit werk lijkt een uiteenspattende krater te zien. Wat er precies gebeurt of gebeurd is wordt niet duidelijk. We weten niet of de uiteenspatting het gevolg is van een inslag van buitenaf of het gevolg van onderaardse activiteit. Centraal in het beeld staat een boom. Al lijkt de boom na te sidderen, hij blijft fier en ongenaakbaar overeind. Die ongenaakbaarheid wordt nog eens benadrukt door het licht dat zich rondom de stam van de boom manifesteert. De lucht wordt een soort aura rond de boom, geeft de boom iets van heiligheid.
Het toegevoegde ruiteffect dringt je als toeschouwer het gevoel op dat je het tafereel door een raam bekijkt. Je staat erbij en je kijkt ernaar…
En je komt steeds uit bij de boom. Die overeind blijft en waarachter we voorzichtige contouren zien van wat een ‘normaal’ landschap zou kunnen zijn.
Misschien ligt de essentie van het werk in de verbeelding van het herstellend vermogen van de natuur.
april 2020
Wil Friesen