Friesen & Friesen, de vijfde ontmoeting

Kunstzinnige ontmoeting

Voor de vijfde keer gaan mijn nicht Ingrid Friesen en ik een kunstzinnige ontmoeting aan. Alhoewel onze werken heel verschillend zijn valt er in het proces van het maken een overeenkomst vast te stellen. Als je je daarvoor openstelt is dat ook in de werken terug te zien. Zowel Ingrid als ik graven bij het maken van onze kunst onder het oppervlak van de zichtbare werkelijkheid, op zoek naar lagen en geheimen die schuilgaan onder het materiële en het alledaagse.
Ingrid verdiept zich in de mens terwijl ik mijn aandacht richt op het landschap. Allebei onderzoeken we het vermoeden, de suggestie van een verhaal dat vluchtig aan de oppervlakte verschijnt, net zichtbaar, voordat het weer verdwijnt.

Bij alle eerdere ontmoetingen hebben we er steeds bewust voor gekozen om ons werk gecombineerd te presenteren. Bij deze vijfde ontmoeting gaan we een stapje verder. We hebben geprobeerd de expositie zoveel mogelijk op te bouwen met meerluiken waarin een verbindende klank tussen onze werken klinkt.
Met deze combinaties hopen we dat de werken elkaar ontmoeten in het geheim dat ze dragen en dat de kijker zich bij deze ontmoeting betrokken kan voelen.

Het werk van Ingrid

De schilderijen van Ingrid gaan over de kwetsbare, jonge mens die zichzelf moet vormen in een prestatiegerichte samenleving, waar succes vaak wordt afgemeten aan geld, macht en schoonheidsidealen. Ze ziet haar dochters van 17 en 19 jaar zoeken naar wie ze zijn en willen worden in deze wereld en herkent haar eigen worsteling. De portretten die ze van hen maakt, spiegelen haar eigen zoektocht naar zichzelf, in een wereld die vaak als vreemd aanvoelt.
Haar werk heeft vaak een vervreemdende, droomachtige sfeer, balancerend op de grens tussen realiteit en verbeelding. Ze voelen soms beklemmend aan.
Ze schildert zowel de kwetsbaarheid als de kracht die zichtbaar wordt wanneer iemand de moed heeft om die kwetsbaarheid te tonen.

Het werk van mij

Het landschap is subliem. Onbevattelijk, groots, met geheimen. Een sublimiteit die niet in beelden kan worden uitgedrukt. Het streven naar een sublieme verbeelding van het landschap is voor mij dan ook een illusie. In alle nederigheid probeer ik met mijn fotowerken een vermoeden van het niet te bevatten geheim van de natuur op te roepen. De herinnering aan een intuïtief aanvoelen van het idee dat het landschap meer is dan het laat zien…

De opnames voor mijn landschappen maak ik vrijwel altijd in mijn directe omgeving. Soms is er helemaal geen opname voor nodig. Ik gebruik dan daglichtbelichtingen die een sterke associatie met het landschap hebben.
Ik zie mezelf niet als fotograaf. Ik gebruik de mogelijkheden van de analoge fotografische middelen. Ze zijn voor mij de gereedschappen en de middelen die je zou kunnen vergelijken met de kwasten en de verf die een schilder gebruikt.
In het proces geef ik graag ruimte aan wat ik ‘beeldversterkende onvolkomenheden’ zou willen noemen.

Universele thema’s

Door dicht bij huis, vanuit onze eigen belevingswereld te werken en die op een diepere laag te verkennen, koesteren we de hoop universele thema’s aan te raken die overal en in iedereen resoneren.

www.ingridfriesen.nl
www.wilfriesen.nl

Voor info over openingstijden ga naar
www.museumhetpetershuis.nl 
of kijk op ’te zien’

december 2024
Wil Friesen